Ik heb het met veel plezier en recht uit het hart geschreven. Met dank aan Nele en mijn tante om het na te lezen en goed te keuren.
Hierbij nog even de tekst:
Zeggen of zwijgen dat je kind autisme heeft?
Ik zeg volmondig ZEG HET, ook al ken ik de gevolgen er,
jammer genoeg, van. Wij besloten om het direct te zeggen tegen zowel familie,
vrienden als starende mensen op straat als hij een crisis krijgt. We krijgen
steeds uiteenlopende reacties zoals: “Een label is snel gegeven.”, “Als het dat
maar is.”, “Hij groeit er wel uit.”, … Nu ik er eigenlijk over nadenk krijgen
we nooit echt een ‘positieve’ reactie. De beste die ik me kan herinneren is “Ah
ja…” Toch heb ik er nog geen moment spijt van dat we gekozen hebben om er zo
open over te zijn. We verloren veel familie en vrienden maar leerden tevens wel
de mensen kennen die écht met ons en onze kinderen begaan zijn. Diegene die
overbleven houden rekening met onze kleine superman, helpen ons waar nodig en
hebben steeds een luisterend oor. Ook naar verwerking toe hielp het me enorm dat
ik het tegen iedereen kwijt kon. Zelfs als de mensen het niet eens wilden weten
was ik blij dat ik het toch maar weer eens had kunnen vertellen. Doordat ik er
zo veel en vaak over vertelde en vertel, kunnen we ook veel betere
hulpverlening krijgen voor onze kleine superman omdat ze een beter beeld krijgen
over hem. Heel blij was ik daar om. Door al deze hulpverlening reduceerden we
onze kleine superman zijn crisissen van meer dan 10 per dag naar slechts 1!
Geweldig toch! Ik ben me er natuurlijk van bewust dat niet iedereen er zo open
over kan praten als ik en dat is daarom niet per definitie slecht. Iedereen maakt
die keuze voor zichzelf.
Toch zal ik het niet altijd blijven zeggen tegen iedereen.
Als onze kleine superman (nu 3.5 jaar oud) begrijpt welke stoornis hij heeft en
wat deze inhoudt dan zal ik steeds de keuze aan hem laten of hij het al dan niet
met iemand wil delen. Als hij hier graag mijn mening over wil, zal ik hem die
ook altijd geven en hem daar de nodige gevolgen van uitleggen, zowel positief
als negatief. Ik moet hem elke dag een beetje meer loslaten, maar hij zal
altijd op mijn onvoorwaardelijke steun kunnen rekenen wat zijn keuze hierin ook
is.
10 woorden die mezelf typeren:
Lezen | Autisme | Gezin | Vakantie | Fietsen | Gevoelig | Koppig
| Zee | Gezelligheid | Onzeker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten